چند برابر سازی تقسیم طول موج متراکم (DWDM) یکی از فن آوری های جدید و مهم در توسعه فناوری انتقال فیبر نوری است. بارزترین مزیت آن امکان تهیه ظرفیت انتقال نامحدود بالقوه است. در یک سیستم DWDM چهار مؤلفه مهم وجود دارد که عبارتند از: فرستنده / گیرنده نوری ، فیلتر DWDM Mux / Demux ، مولتیپلکسر اضافه / قطره نوری (OADM) و تقویت کننده نوری. در این مقاله به معرفی این چهار مؤلفه به ترتیب می پردازیم.
نوری 0010010 nbsp؛ فرستنده / گیرنده
به عنوان بخش بسیار مهمی از سیستم DWDM ، گیرنده / گیرنده نوری {{0} b nbsp ؛ مسئول تهیه سیگنال های منبع و دریافت سیگنال ها است. فرستنده های نوری چندگانه به عنوان منبع نور در سیستم DWDM استفاده می شوند. لیزرهای موجود در طرف فرستنده ، پالسهای نور ایجاد می کنند. هر پالس نوری دارای طول موج دقیقی است که باید دقیق و پایدار باشد.
با توسعه فناوری انتقال فیبر نوری ، گیرنده / گیرنده نوری بتدریج توسط فرستنده نوری جایگزین شده است. فرستنده نوری 0010010 nbsp؛ وسیله ای است که شامل یک فرستنده و گیرنده است که با یکدیگر ترکیب شده و دارای مدار مشترک یا یک محفظه واحد هستند. 0010010 nbsp؛ دستگاه دیگری با نام {{0} nbsp وجود دارد. فرستنده مورد استفاده در 0010010 nbsp ؛ سیستم DWDM 0010010 nbsp ؛ گاهی اوقات. این اصل مشابه با فرستنده نوری دارد. هر دو گیرنده نوری و ترانسپوندرها عملکرد تبدیل نوری-الکتریکی - نوری (OEO) را دارند. تفاوت اصلی بین آنها این است که رابط فرستنده گیرنده نوری سریال است ، در حالی که رابط ترانسپوندرها موازی هستند.
فیلترهای DWDM Mux / Demux
برای ما مشخص شده است که طول موج های مختلف ایجاد شده توسط فرستنده های متعدد بر روی الیاف مختلف کار می کنند. نقش فیلتر نوری (فیلتر مالتی پلکسر) ترکیب این طول موج های چندگانه بر روی یک فیبر است. سیگنال خروجی یک multiplexer نوری به عنوان سیگنال کامپوزیت گفته می شود. سپس یک فیلتر قطره نوری (دمultiplexer) در انتهای گیرنده عملکرد جدا کردن تمام طول موجهای فردی سیگنال کامپوزیت را به الیاف جداگانه انجام می دهد. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که روند demultiplexing باید قبل از شناسایی نور انجام شود. شکل زیر عملکرد دو طرفه DWDM را نشان می دهد. پالسهای نور N با طول موجهای مختلف N توسط الیاف مختلف N توسط DWDM Mux ترکیب شده اند. DWDM Demux سیگنال کامپوزیت را دریافت می کند و هریک از سیگنال های جزء N را جدا می کند و هر یک را به یک فیبر منتقل می کند.
DWDM OADM
در سیستم DWDM ، ناحیه ای وجود دارد که در آن طول موج های مختلفی بین نقاط چند منظوره و demultiplexing وجود دارد. و مطلوب است که یک یا چند طول موج در مقطعی در امتداد این دهانه اضافه یا کاهش یابد. OADM برای این عملکرد طراحی شده است. OADM به جای ترکیب یا جدا کردن تمام طول موجها ، می تواند برخی از طول موج ها را از بین ببرد و اجازه دهد طول موج های دیگر از آن عبور کنند. شکل زیر روند افزودنی OADM را نشان می دهد ("Amp" برای تقویت ، "λ" برای طول موج نشان می دهد).
تقویت کننده نوری در سیستم DWDM
از آنجا که سیستم DWDM برای پیوندهای انتقال طولانی است ، سیگنالها باید پس از طول خاص فیبر تقویت شوند. به عنوان نوعی دستگاه "درون فیبر" ، تقویت کننده نوری دامنه را افزایش می دهد یا به سیگنال های نوری که از طریق فیبر عبور می کنند از طریق روش تحریک مستقیم فوتون های سیگنال با انرژی اضافی ، افزایش می یابد. تقویت کننده نوری می تواند سیگنال های نوری را در طیف وسیعی از طول موج تقویت کند ، که برای کاربرد سیستم DWDM بسیار مهم است. تقویت کننده فیبر متداول در تقویت کننده فیبر دوپ اربیم (EDFA) است.
در ادامه به ارائه پهنای باند برای مقادیر زیادی از داده ها ، سیستم DWDM اکنون به شبکه ای همه نوری با تهیه طول موج و محافظت مبتنی بر مش تبدیل شده است.