اتصالات فیبر

امروزه با توجه به تنوع گزینه های اتصال به برنامه ریزان شبکه فیبر ، شناسایی بهترین اتصال برای FTTH می تواند طاقت فرسا باشد. در نتیجه ، معمولاً زیاد به انتخاب اتصال دهنده فکر نمی شود ، زیرا انتخاب براساس هزینه ، در دسترس بودن یا آنچه قبلاً استفاده شده است. با این حال هر اتصال دهنده طراحی منحصر به فرد خود را دارد و بنابراین ، موافقان و مخالفان آن هستند. با گذشت زمان یا بسته به اندازه پروژه ، می تواند تأثیر چشمگیری در سرعت و استقرار هزینه ها داشته باشد.

بنابراین چه تفاوت هایی وجود دارد و برای اجرای شما چه معنی دارد؟ در این جدول اتصالات مشترک ، با جزئیات بیشتر در توضیحات همراه ، خلاصه ای از نقاط قوت و ضعف آورده شده است:

1. اتصال دهنده SC

SC در اواسط دهه هشتاد توسط آزمایشگاه های نیپون تلگراف و تلفن (NTT) ساخته شد و یکی از اولین اتصالات بود که پس از ظهور فروس های سرامیکی وارد بازار شد. گاهی اوقات به عنوان "اتصال مربع" شناخته می شود ، SC دارای یک سر انتهای اتصال جفت فشار با یک فرول سرامیک باران دار است. این شبکه که در ابتدا برای شبکه Gigabit Ethernet در نظر گرفته شده بود ، در سال 1991 با مشخصات مخابراتی TIA-568-A استاندارد شد و با کاهش هزینه های تولید ، محبوبیت آن به آرامی افزایش یافت. به دلیل عملکرد عالی ، بیش از یک دهه بر فیبرهای نوری سلطه داشت و فقط ST با آن رقابت می کرد. با گذشت 30 سال ، این دومین اتصال دهنده متداول برای حفظ برنامه های قطبی است. SC به طور ایده آل برای برنامه های داده داده و مخابرات از جمله نقطه به نقطه و شبکه نوری منفعل مناسب است.

2. اتصال LC

در نظر برخی به عنوان جایگزینی مدرن اتصال دهنده SC است. معرفی آن با موفقیت کمتری همراه بود ، بخشی از آن به دلیل هزینه های اولیه مجوز از مخترع Lucent Corporation بود. LC همچنین از یک اتصال کششی استفاده می کند ، در مقایسه با زبانه قفل SC از یک قفل استفاده می کند و با یک فرول کوچکتر به عنوان یک اتصال دهنده فاکتور فرم کوچک شناخته می شود. داشتن نیمی از رد پای اتصال دهنده SC باعث محبوبیت زیاد آن در دیتاکوم ها و سایر برنامه های پچ با چگالی بالا می شود ، زیرا ترکیب اندازه کوچک و ویژگی قفل آن را برای قفسه ها / تابلوهای پرجمعیت ایده آل می کند. با معرفی گیرنده های سازگار با LC و م andلفه های فعال شبکه ، رشد مداوم آن در عرصه FTTH احتمالاً ادامه خواهد یافت.

3. اتصال دهنده FC

FC اولین اتصال فیبر نوری بود که از فرول سرامیک استفاده می کرد ، اما بر خلاف SC و LC بدنه پلاستیکی ، از یک اتصالات از نوع پیچ گرد ساخته شده از ورق نیکل یا فولاد ضد زنگ استفاده می کند. صورت انتهای اتصال برای قرار دادن صحیح به یک کلید تراز متکی است و سپس با استفاده از یک کولت رزوه ای در آداپتور / جک محکم می شود. علیرغم پیچیدگی اضافی هم در ساخت و هم در نصب ، هنوز اتصالی برای تجهیزات اندازه گیری دقیق مانند OTDR است.

در ابتدا برای برنامه های داده داده و مخابرات در نظر گرفته شده بود ، از زمان معرفی SC و LC استفاده از آن کاهش یافته است. این عملکردها عملکرد مشابهی را به FC می رسانند اما هر دو اجزای کم هزینه تری دارند و اتصال آنها سریعتر است. با این حال ، پیچ گوشتی پیچ خورده FC آن را به ویژه در محیط های دارای لرزش بالا موثر می کند ، اطمینان حاصل شود که فرول فنر کاملاً جفت شده است.

4. اتصال دهنده ST

اتصال ST توسط AT& ؛ T اندکی پس از ورود FC توسعه داده شد. در یک نگاه می توان آنها را با یکدیگر اشتباه گرفت اما ST به جای نخ پیچ از اتصالات سرنیزه استفاده می کند. در دهه های اخیر ، به همان دلایلی که FC استفاده می کند ، کاهش یافته است. علاوه بر این نمی توان آن را با یک پولیش زاویه دار خاتمه داد ، که باعث محدودیت استفاده در فیبرهای تک حالته و برنامه های FTTH می شود.

عمدتا در پایگاه داده های چند حالته بیشتر در محیط های شبکه مانند پرده ها ، شبکه های سازمانی و در برنامه های نظامی که سرنیزه اتصال سریع در آن زمان از مزایایی برخوردار بود ، بیشتر رایج است. این به طور معمول در زیرساخت هایی که در اواخر قرن ساخته شده اند نصب می شود. هنگام اتصالات یکپارچهسازی با سیستمعامل ، ST به طور معمول برای اتصالات SC و LC مقرون به صرفه تر مبادله می شود.

5. اتصال MTP / MPO

رابط MT فرول یکی دیگر از اختراعات NTT است و از دهه 1980 وجود داشته است ، اگرچه این فناوری اخیراً تحت نسخه های مارک دار اتصال چند منظوره فیبر / Pull-Off مانند MTP و MPO محبوب شده است. این بزرگتر از اتصالات دیگر است اما دلیل خوبی دارد - می تواند تا 24 فیبر را در یک فرول پشتیبانی کند.

اتصالات چند فیبر در حال حاضر برای برنامه های متناسب با زمینه طراحی نشده اند بنابراین باید در آزمایشگاه خاتمه یابد. در محیط های پچ با چگالی بالا مانند مراکز داده از آنها به طور گسترده ای استفاده می شود ، هم در طول موج در حالت تک و هم در حالت چند حالت. براساس هر فیبر هزینه ها نسبتاً ارزان هستند. با این وجود همانطور که انتظار می رود ، افت میرایی می تواند از یک رابط فرول سرامیکی بیشتر باشد. همانطور که گفته شد ، امکان سفارش اتصالات MTP / MPO "کم ضرر" وجود دارد که دارای عملکرد از دست دادن درج مقایسه هستند. اینها گران ترند.

برنامه ریزان شبکه همچنین باید در نظر بگیرند که در حالی که هنوز هم مانند سایر اتصالات از یک واحد دهنده / آداپتور استفاده می کنید ، MTP / MPO نیز باید به یک اتصال دهنده زن یا مرد متصل شود. این ممکن است در موجودی کالا به بیش از یک مشخصات اتصال دهنده یا نوع نیاز داشته باشد و این به هزینه و پیچیدگی افزوده می شود.

از آنجا که توالی الیاف پس از خاتمه از نظر فیزیکی قابل تغییر نیست ، کانکتور اغلب با یک مجموعه فن در انتهای مخالف (مانند LC ، SC FC و غیره) تامین می شود. این امر به اپراتور این امکان را می دهد تا کانال ها را به سادگی با وصله مجدد سمت فن دار کابل تغییر دهد. نتیجه این امر این است که طراحی کوچک با تراکم بالا MTP / MPO فقط به سود یک طرف مونتاژ خواهد بود.

این اتصال دهنده ها که بیشتر در دیتا کام مشاهده می شوند ، در برنامه های FTTH ظاهر می شوند. بنابراین اگر درایورها شامل استقرار سریع الیاف سنگدانه ، وصله چگالی بالا یا جایی که ODF ها و گره های کوچکتر بسیار مهم هستند ، باید در نظر گرفته شوند.

تفاوت بین انواع اتصالات به راحتی می تواند در برنامه ریزی پیچیده اطراف استقرار فیبر نادیده گرفته شود. با این وجود اختصاص زمان مناسب برای انتخاب شغل مناسب می تواند فواید بزرگی را در رابطه با سرعت و هزینه به همراه داشته باشد ، بنابراین قبل از انتخاب اتصال دهنده ، وقت بگذارید و گزینه های خود را بررسی کنید.