اتصالات فیبر APC چیست؟
اتصالات APC چیست؟
APC Connector نوعی اتصال دهنده فیبر است که به دلیل داشتن لک زاویه 5 تا 15 درجه که برای قسمتهای انتهایی اعمال می شود ، بازتاب نور را به حداقل می رساند. مانند تصویر زیر نشان داده شده است.
به دلیل زاویه ، چراغ منعکس شده در هسته فیبر باقی نمی ماند بلکه در عوض به داخل روکش نشت می یابد.
اتصالات زاویه دار فقط باید با سایر اتصالات زاویه دار جفت شوند. جفت گیری با اتصال صاف بدون زاویه باعث از بین رفتن بسیار زیاد درج می شود. به طور کلی اتصالات زاویه دار از ضریب در تماس مستقیم بدنی با کیفیت خوب از بین می روند.
اتصال دهنده های با کیفیت "فوق العاده" ممکن است هنگام اتصال به بازتاب پشتی قابل مقایسه با کانکتور زاویه دار دست پیدا کنند ، اما اتصال زاویه دار بازتاب کمتری را حتی در هنگام قطع شدن فیبر حفظ می کند.
چگونه یک اتصال دهنده APC را بگوییم؟
اتصالات زاویه دار با استفاده از یک بوت تسکین دهنده فشار سبز یا بدنه کانکتور سبز قابل مشاهده است. قطعات با اضافه کردن "/ APC" به نام معمولاً مشخص می شوند.
به عنوان مثال ، یک کانکتور FC زاویه دار ممکن است FC / APC باشد ، یک کانکتور LC زاویه دار ممکن است LC / APC و غیره تعیین شود.
اتصال دهنده FC / APC SC / APC اتصال LC / APC
انتخاب اتصال دهنده راست - APC VS. UPC
انتخاب بین اتصالات زاویه دار (APC) و اتصالات فوق جلا (UPC) می تواند تأثیر بسزایی در نحوه عملکرد یک شبکه خاص بگذارد. چندین مورد برای ساخت وجود دارد ، از جمله طراحی شبکه یا هدف و انواع سرویس هایی که از طریق فیبر منتقل می شوند.
1. ظاهر بدنی
کد رنگی که به طور کلی پذیرفته شده است برای بدنه اتصالات و یا چکمه ها بژ است برای الیاف چند حالته ، آبی برای فیبر حالت تک و رنگ برای اتصالات APC. اتصالات UPC به راحتی توسط رنگ آبی آنها در بوت کانکتور مشخص می شوند.
عمده تفاوت فیزیکی بین اتصال APC و UPC هندسه انتهایی است. شعاع انتهایی باریک APC در یک فرشته 8 درجه جلا می یابد در حالی که اتصالات UPC با زاویه 0 درجه جلا می شوند. اهمیت این زاویه 8 درجه هنگام پرداختن به مشکلات از دست دادن بازگشت آشکار می شود.
2- استانداردها
امروزه نوع کانکتور SC یک استاندارد در کاربردهای داخلی و خارجی است. Telcordia GR-326-CORE ، شماره 3 "نیاز عمومی برای اتصالات نوری Singlemode و مجامع جهنده" سند راهنما برای استانداردهای فیبر نوری است.
3. ضرر درج
در گذشته ، از دست دادن درج کم با استفاده از اتصالات APC به دلیل وجود شکاف های هوا در جابجایی های AXX که باعث از بین رفتن قابل توجهی می شد ، دشوار بود. با این حال ، به دلیل بهبود طرح های اتصال دهنده و فرایندهای تولید ، اختلاف تلفات درج بین اتصالات APC و UPC کاهش یافته است. اکثر ویژگی های از دست دادن درج معمولی تبلیغ شده از 14/0 dB تا 0.18 dB برای هر دو نوع کانکتور متغیر است.
امروزه عواملی که مربوط به از بین رفتن درج است برای هر دو نوع کانکتور یکسان است. هر چهار عامل برای اتصالات APC و UPC امروزی یکسان هستند.
قطر خارج (OD) فیبر
غلظت هسته فیبر
قطر داخل (ID) فروم
غلظت شناسه فرول
4- ضرر بازگشت
از دست دادن بازده اندازه گیری نور است که در رابط نوری به منبع باز می گردد.
اتصالات APC به دلیل هندسه انتهای زاویه ای جلا شده نسبت به اتصالات UPC در این رده عملکرد برتر هستند.
مقدار از دست دادن بازده برای اتصال دهنده های APC جفت شده در این زمینه معمولاً بیشتر از -65 dB خواهد بود. برای اتصال UPC ، معمولاً -55 dB است.
هنگامی که کانکتورها بی سیم هستند - مانند درگاه های بلااستفاده در یک قاب توزیع FTTP - از دست دادن برگشتی برای اتصال دهنده های APC -65 dB یا بیشتر است ، در مقایسه با اتصالات UPC که در محله 14 دسی بل قرار دارد.
این یک نکته مهم برای ساختن معماری های FTTX امروزی است.
برای سیستم هایی مانند فیلم RF ، اتصال APC ترجیح داده می شود زیرا این سیستم های خاص نسبت به هرگونه بازتاب برگشتی از اتصالات درون شبکه بسیار حساس هستند.
به طور کلی ، اتصالات UPC در سیستم های حمل و نقل که برای انتقال سیگنال دیجیتال طراحی شده اند مستقر شده اند ، در حالی که اتصالات APC برای حمل و نقل سیگنال ویدیویی RF ترجیح داده می شوند. اتصالات APC در جایی که درگاههای باز در انتهای دیگر شکافها وجود دارد ، ترجیحاً در طراحی شبکه FTTP ترجیح داده می شوند.